Nie tylko hucuł. Najczęściej spotykane rasy kuców

Kuce nigdy nie cieszyły się taką estymą, jak konie „normalnej” wielkości. Raczej patrzymy na nie przez pryzmat sympatycznych towarzyszy, idealnych dla dzieci i początkujących adeptów jeździectwa. Warto natomiast wiedzieć, że kuce w swojej historii napracował się wcale nie mniej niż wysokie konie, a pierwotnie nierzadko były wykorzystywane do najcięższych robót. W Polsce najpopularniejszą rasą kuca jest oczywiście hucuł. Warto poznać także innych przedstawicieli grupy małych koni.

Kuc Dartmor

Jego ojczyzną jest południowo-zachodnia Anglia, gdzie wciąż można natrafić na osobniki żyjące półdziko. Cechą szczególną rasy Dartmor jest świetne przygotowanie jeździeckie – kucyk bardzo dobrze radzi sobie także ze skokami przez przeszkody. Największe osobniki osiągają wysokość do 125 centymetrów w kłębie. Kuc Dartmor ma bardzo masywną budowę ciała, w przeszłości był wykorzystywany w roli konia pociągowego.

Haflinger

Prawdopodobnie jest to najbardziej rozpoznawalna rasa kuca na świecie. Haflinger pochodzi z Austrii, a dokładnie z Tyrolu. Jak na kuca jest całkiem wysoki, ponieważ w kłębie osiąga do 140 centymetrów. Pierwotne warunki życia wykształciły w przedstawicielach tej rasy bardzo dużą odporność na trudny klimat oraz umiejętność chodzenia po stromych zboczach górskich. Haflinger przez lata towarzyszył człowiekowi w katorżniczej pracy. Obecnie najczęściej można go spotkać w szkółkach jeździeckich.

Falabela

I to jest prawdziwy kucyk! Przynajmniej w stereotypowym rozumieniu. Falabela jest jednym z najmniejszych przedstawicieli swojego gatunku, ponieważ w kłębie osiąga jedynie 75 centymetrów wysokości. Jednocześnie kuc jest dość krępy. Rasa została stworzona głównie w celach ozdobnych i towarzyskich, jej przedstawiciele nigdy nie byli  masowo wykorzystywani do ciężkiej pracy

Kuc szetlandzki

Jego masywna, umięśniona budowa od razu zdradza, w jakim celu powstała ta rasa. Kuc szetlandzki od zawsze był wykorzystywany do pracy, szczególnie dobrze sprawdzał się jako koń zaprzęgowy. Obecnie szetlandy spotyka się najczęściej w szkółkach jeździeckich oraz prywatnych hodowlach. Są świetne pod siodło, także dla zupełnie początkujących. W kłębie osiągają do 100 centymetrów wysokości, najczęściej występują w siwym umaszczeniu.

Koń huculski

Nie mogliśmy oczywiście zapomnieć o najczęściej spotykanym przedstawicielu kuców na polskich ziemiach. Koń huculski pochodzi oczywiście z huculszczyzny (region na pograniczu współczesnej Rumunii i Ukrainy), ale można go spotkać w praktycznie całej Europie. Imponuje budową ciała, dlatego częściej uznaje się go po prostu za mniejszego konia, a nie kuca (w kłębie osiąga do 145 centymetrów wysokości, potrafi ważyć ponad 150 kilogramów). Hucuł przez wieki pełnił rolę konia pociągowego i jucznego. Dziś znakomicie sprawdza się w nauce ujeżdżania, ale też w sporcie. Ciekawostką jest fakt, że koń huculski w Polsce został objęty ochroną.

Zgłoś swój pomysł na artykuł

Więcej w tym dziale Zobacz wszystkie

Polecane