Czy można jeździć konno po lesie?

Lasy Państwowe wyznaczyły niemal 7 tysięcy kilometrów tras dla miłośników jazdy konnej. Oznacza to, że odpowiedź na postawione w tytule pytanie jest twierdząca. Oczywiście jeźdźcy muszą pamiętać o podstawowych zasadach określonych w Ustawie o lasach, z których najważniejsza brzmi| konie mogą poruszać się tylko po drogach udostępnionych przez nadleśniczego. W przeciwnym razie, nawet jeśli droga nie jest oznakowana znakiem zakazu ani nie jest przegrodzona szlabanem, wjazd konno jest zabroniony, podobnie jak w przypadku samochodów, motocykli czy quadów.

Wyznaczenie nowego szlaku

Jeżeli w Twojej okolicy brakuje szlaków konnych, możesz zgłosić się do nadleśnictwa z prośbą o ich wyznaczenie. Warto, aby taki wniosek poparła większa grupa miłośników jazdy konnej. Jeśli zainteresowanie będzie wystarczające, a stan nawierzchni drogi i sposób jej użytkowania na to pozwoli, istnieje szansa na utworzenie nowego szlaku.

Trzeba jednak pamiętać, że nadleśnictwa mają prawo pobierać opłatę za komercyjne użytkowanie dróg leśnych, np. przez stadniny organizujące wycieczki. Prywatne osoby, które sporadycznie wybierają się na przejażdżkę, nie ponoszą żadnych kosztów.

Zasady korzystania ze szlaków leśnych

Przepisy dotyczące jazdy konnej w lesie, choć kontrowersyjne, są ściśle egzekwowane. W przeciwieństwie do wielu krajów Europy Zachodniej, gdzie jazda konna po lasach jest dozwolona, z wyjątkiem określonych tras, w Polsce konie mogą poruszać się tylko po wyznaczonych drogach.

Warto przestrzegać zasad korzystania ze szlaków, pamiętając, że są one przeznaczone również dla pieszych turystów. Jazda konna nie powinna być traktowana jak wyścig, a poruszanie się środkiem szlaku zapobiega niszczeniu jego boków.

Każde nadleśnictwo, które wyznacza szlaki konne, tworzy regulamin poruszania się po nich. Przed wyruszeniem na trasę warto zapoznać się z tymi zasadami, które obejmują m.in. oznaczenia szlaków. Podstawowe oznaczenia to pomarańczowe koło na białym tle, oznaczające szlak, a także pomarańczowe koło z czarną obwódką, oznaczające początek i koniec szlaku. Stosowane mogą być również inne oznaczenia, takie jak zielona podkowa na białym tle.