Koń trakeński

A wszystko zaczęło się od Zakonu Krzyżackiego. Materiałem wyjściowym do utworzenia trakenów były bowiem konie spokrewnione z tarpanem, hodowane przez krzyżaków na terenach Prus (obecnego obwodu kaliningradzkiego) od XIII wieku. W Wikipedii znajdziemy nawet nazwę tego konika – schweilken. Cofnijmy się jednak do XVII wieku, do roku 1732 do Trakenów – do Królewskiej Stadniny Koni, która była najznamienit-szą, najbardziej znaną i największą w Europie – do wybuchu II wojny światowej – hodowlą koni szlachetnych. Zanim król pruski Fryderyk Wilhelm sprowadził tam 1100 koni (w tym 500 klaczy), przez sześć lat tysiące żołnierzy pracowały przy karczowaniu i osuszaniu terenów pomiędzy Gumbinnen i Stallupönen (dzisiaj ro-syjski Gusev i Nesterow). Zgromadzony przez króla materiał hodowlany pocho-dził z różnych hodowli państwowych, a stado było mieszanką różnych typów i ras.
Dopiero w 1786 roku naczelny koniuszy, K. Lindenau, ostro przeselekcjonował materiał hodowlany, a stado klaczy podzielił według typu, kalibru oraz maści i ulokował na pięciu oddziałach. Ten podział na stada przetrwał do końca istnienia stadniny, tj. do roku 1944. Początek XIX w. to kolejne rewolu-cyjne zmiany w ho-dowli trakeńskiej. Koniowi trakeńskie-mu nadano typ bar-dziej wierzchowy po-przez stanowienie ogierami pełnej krwi angielskiej i zaczęła się tworzyć swoista rasa trakeńska. Du-żymi zasługami mógł poszczycić się ogier Perfectionist xx 1899

(Persimmon – Perfect Dream), który był niewątpliwie najlepszym folblutem, ja-kiego miały Trakeny w pierwszej poło-wie bieżącego stulecia, oraz jeden z naj-znakomitszych ogierów trakeńskich ostatnich czasów – Tempelhüter, urodzo-ny w 1905 roku. W okresie międzywo-jennym użyto do hodowli ogierów arab-skich. Stadnina w Trakenach istniała do 1944 roku. 16 października rozpoczęto ewakuację na zachód. W końcu czerwca 1945 roku stadnina Ratzenburg w Holsztynie przyjęła konie ze stadniny w Trake-nach: 2 ogiery czołowe, 28 klaczy matek i 6 źrebiąt. Spośród tej grupy 22 orygi-nalne klacze, na podstawie umowy kupna z dnia 1.10.1947 roku, przeszły na wła-sność późniejszego Związku Trakeńskie-go (Trakehner Verband). W roku 1947 zarejestrowanych zostało ok. 700 klaczy i 60 ogierów trakeńskich. Koń trakeński posiada swoich zwolenników i sympaty-ków na całym świecie. Pod patronatem niemieckiego Związku Trakeńskiego w 10 krajach działają siostrzane organizacje zrzeszające hodowców i przyjaciół konia trakeńskiego.

Charakterystyka

Wysokość: 160–175 cm

Eksterier: koń ze szlachetną głową z dużymi oczami, o długiej, dobrze ukształtowanej szyi.Kłąb trakenów jest dość krótki, ale wysoki i dobrze zaryso-wany, pierś szeroka, a łopatki długie i skośne. Średnio długi grzbiet kończy się lekko opadającym i dobrze umięśnionym zadem. Nogi są delikatne, o mocnej kości. Ciężar 550–600 kg.

Umaszczenie Wsyzstkie podstawowe, w polskiej hodowli takze srokata

Pochodzenie Dawne Prusy Wschodnie, obecnie hodowla w Niemczech, Polsce i Rosji

Ciekawostka Wszystko to czyni z trakenów cenione konie sportowe, m.in. w skokach, WKKW oraz w ujeżdżeniu. Konie tej rasy mają spokojny charakter, są przyjazne, chętne do pracy i szybko się uczą.


Iwona S.

poprawki J.F