Jak żywić konia i zapobiegać schorzeniom układu pokarmowego

Jednym z ważnych czynników do walki z chorobami jest ich zapobieganie ich powstaniu. Pewne zalecenia i czynności profilaktyczne można systematycznie wykonywać w stajniach o większej liczbie koni jak np. stadniny, ośrodki gdzie pogłowie zwierząt jest pod stałą opieką lekarsko-weterynaryjną.

Żywienie
Jedną z pierwszych czynności właściwie pojętego zapobiegania schorzeniom jest analiza żywienia. Należy ustalić czy karma jest odpowiednia pod względem ilościowym i jakościowym. Powinno się zwrócić uwagę na np. długość sieczki co jest bardzo istotne, ponieważ właściciele koni często kierują się błędnie rozumianą oszczędnością, wolą, aby koń szybciej zjadł i nie pozostawiał w żłobie resztek karmy. Dlatego też w tym celu krótko tną sieczkę(1-1,5 cm). Pasza taka jest szybko połykana przez konia, bez należytego mechanicznego rozdrobnienia. Do tego rozrzedzana jest wodą. Im bardziej wilgotna i krótka sieczka tym koń wytwarza mniej śliny i procesy trawienne ulegają upośledzeniu, co może być powodem powstania szeregu schorzeń przewodu pokarmowego. Krótka o ostrych końcach sieczka dodatkowo drażni ściany żołądka i jelit cienkich, wywołując zaburzenia ruchów perystaltycznych a także dodatkowe ich kurcze. Treść taka ma tendencje to szybkiego odwadniania się i tworzenia zatkań.

Właściwa sieczka powinna mieć długość 3-4 cm i być niezbyt mocno zwilżona. Zapewnia to wolniejsze jej zjadanie ponieważ koń musi ją rozdrobnić, a ponadto przebywa ona dłużej w jamie ustnej gdzie ulega dokładniejszemu zmieszaniu ze śliną. Dzięki temu późniejsze przesuwanie się treści w elicie i żołądku i jelicie cienkim jest łatwiejsze, a procesy trawienne maja prawidłowy przebieg. Właściwy dobór karmy jest także ważny jeżeli chodzi o konie starsze, u których występują nieprawidłowości w uzębieniu jak i także częściowe zużycie zębów.
Dla zdrowia jest także ważny właściwy stosunek ciężko strawnej części balastowej do paszy treściwej. Korzystnie a zarazem odżywczo na przewód pokarmowy działa dobre siano. Tam gdzie konie otrzymują go pod dostatkiem rzadko spotyka się przypadki schorzeń przewodu pokarmowego.

Częstotliwość zachorowań wzrasta przy gwałtownych zmianach karmy i sposobu żywienia. Ma to miejsce szczególnie w pewnych porach roku, np. przy przejściach w okresie wiosennym z paszy suchej na zieloną, w lecie kiedy zaczyna się karmić świeżym sianem oraz jesienią kiedy kończą się pasze soczyste i przechodzi się na żywienie tzw. zimowe. Powinno się także zwracać uwagę na konieczność przechodzenia z jednej paszy na drugą. Trzeba pamiętać, że chcąc wyłączyć paszę z żywienia trzeba robić to stopniowo porcjami a w to miejsce wprowadzać świeży pokarm tak, aby całkowita zmiana nastąpiła nie wcześniej niż w ciągu 5-6 dni.
Temperatura wody, którą poi się konie oraz sprawdzanie jej ewentualnych zanieczyszczeń jest dość istotne. W okolicach o glebach piaszczystych przyczyną zachorowań jest odkłada danie się piasku w przewodzie pokarmowym, który koń zjada wraz z karmą. Zapobieganie temu jest dość trudne.

Użytkowanie
Bardzo częstym błędem je branie konia do pracy zaraz po posiłku. W tym czasie w organizmie zwierzęcia zachodzą istotne procesy trawienne. Ilość krwi w naczyniach jelitowych ulega fizjologicznemu zwiększeniu. Organizm także zużywa także pewną część  energii. Włączenie konia do pracy może zakłócić pracę jelit. Krew ulega przemieszczenie z przewodu pokarmowego do głównych mięśni, co może spowodować osłabienie błony mięśniowej jelit. Chcąc zapobiec takim wypadkom powinno się po karmieniu zostawić konia w spokoju na 15 -20 minut może być dłużej, a dopiero potem brać do go pracy lecz stopniowo zwiększając wysiłek.

J.K