Jest to chód boczny podczas którego wewnętrzna przednia noga oraz wewnętrzna zadnia przekraczają i krzyżują się z zewnętrznymi nogami. Kręgosłup jest prosty, a koń zgięty w potylicy w stronę przeciwną do wykonywanego ruchu. Na przykład chcąc ruszyć w bok w prawo, będziesz chcieć aby koń zgiął się i patrzył w lewo.
Ustępowanie od łydki nie zwiększa samoniesienia się konia, ponieważ ciało konia nie jest wygięte, natomiast zgięcie występuje tylko w potylicy. Jest to jednak dobre ćwiczenie rozluźniające i rozciągające, które może być stosowane na koniu uprawiającym dowolną dyscyplinę i będącym na dowolnym poziomie ujeżdżania. Ćwiczenie to uczy, także dyscypliny i posłuszeństwa oraz reakcji na łydkę, która prosi konia o ruch w bok.
Ustępowanie od łydki może być wykonywane w stępie, w kłusie anglezowanym, i kłusie ćwiczebnym.
Pomoce do ustępowania od łydki na prawo:
Dosiad: usiądź prosto w równowadze dokładnie pośrodku konia
Prawa łydka: na popręgu, prosi o ruch naprzód
Lewa łydka: za popręgiem, prosi o ruch w bok. Obie nogi są bierne, chyba że koń potrzebuje nieco silniejszych pomocy do przodu lub w bok. W takiej sytuacji odpowiednia noga daje sygnał i natychmiast odpuszcza.
Lewa wodza: pulsuje, prosząc o zgięcie potylicy
Prawa wodza: stały nacisk podtrzymuje prostą szyję.
Czasami spiętemu koniowi przydaje się wykonanie tego ćwiczenia w stępie, ponieważ jest spokojniejszy i ma więcej czasu na zrozumienie stawianych przed nim wymagań. Z drugiej strony inny koń w stępie może się usztywnić i w jego przypadku lepiej taki manewr wykonywać w kłusie. Kłus jest także zalecany w przypadku koni leniwych, ponieważ w tym chodzie znajdują więcej naturalnego impulsu.
Pamiętaj, że ustępowanie od łydki jest ruchem naprzód i w bok. Jeżeli koń z łatwością ustępuje od łydki, to nogi jeźdźca spokojnie spoczywają przyłożone do jego boków. Noga na popręgu wskazuje ruch naprzód, natomiast noga za popręgiem wskazuje ruch w bok.
Pomoce, które opisałam powyżej mają swoją kolejność w której powinno się je wykonywać:
1. Upewnij się czy siedzisz dokładnie po środku siodła
2. Poproś o zgięcie potylicy w lewo
3. Delikatnie przesuń lewą łydkę z popręg aby rozpocząć ruch w bok
To są pomoce aktywne. Idąc w bok, myśl cały czas o podtrzymywaniu konia pomocami biernymi –prawa łydka i prawa wodza.
Ustawienie ciała konia podczas ustępowania od łydki po przekątnej podczas powiększania koła
Ciało konia jest równoległe do kierunku, w którym się poruszacie. Lecz przednie kończyny powinny delikatnie wyprzedzać zad, po to aby pierwsze dotarły do obwodu koła lub do ściany. ( uczysz konia takiego ustawienia ciała aby to pomogło mu zrozumieć koncepcje ciągu który opiszę w innym artykule).
Częstą tendencją jeźdźca , lecz także dążeniem konia jest wyprzedzanie zadem, który dociera do linii końcowej wcześniej niż przednie kończyny. Zwracaj na to uwagę, bo jeżeli zdarza się to częściej na jedną stronę niż na drugą, to należy dokonać korekty, prawidłowo ustawić i wyprostować ciało konia.
Miejsca do wykonywania ustępowania od łydki:
Na linii przekątnej
Wykonuj ustępowanie od linii środkowej ujeżdżalni do konkretnego miejsca na ścianie ujeżdżalni lub ze ściany do środka ujeżdżalni. Wzór jaki zostawisz na ziemi będzie linią przekątną, ponieważ poruszasz się w bok i naprzód. Wykonując ustępowanie od łydki po linii przekątnej pamiętaj, że ciało konia ma poruszać się prawie równolegle do ściany, a jedynie przednie kończyny powinny lekko wyprzedać zad i pierwsze dotrzeć do ściany.
Wzdłuż ściany
Są na to dwa sposoby:
1. Zad od ściany:
Stępuj naprzód z przednimi kończynami na ścieżce, a następnie przesuń zad od ściany. To ćwiczenie jest także znane jako ustępowanie od łydki w pozycji głowa do ściany.
Jadąc kłusem ćwiczebnym, zacznij kłusować na odwrotną przekątną. Będziesz siadać w siodle, kiedy wewnętrzna zadnia będzie dotykać podłoża. Jeżeli jedziesz w lewo to wyginasz konia na prawo i przesuwasz jego zad od ściany przy pomocy prawej łydki. Teraz aby anglezować na prawidłową nogę powinno się siadać w siodło w momencie, gdy para kończyn przekątnych- prawa zadnia i lewa przednia dotyka podłoża, a unosić się w górę kiedy ta sama para kończyn znajduje się w powietrzu.
2. Zad do ściany:
Na początku przesuń przednie nogi konia do wewnątrz ścieżki, aby zrobić miejsce na przesunięcie zady do środka bez uderzania o ścianę czy ogrodzenie. Przesuń zad do ściany lub ogrodzenia, aby osiągnąć kąt 35 stopni. Jeżeli robisz to ćwiczenie w kłusie anglezowanym, pozostań na dotychczasowej przekątnej. Nie ma potrzeby zmieniać nogi, na którą anglezujesz ponieważ wewnętrzna i zewnętrzna strona konia się nie zmienia. Jeżeli jedziesz w lewo, to wygięcie konia utrzymuje się do wewnątrz ujeżdżalni ( na lewo), a zad przesuwa się w prawo.
Na łuku
Stopień trudności przy tym ćwiczeniu wzrasta, wiec zanim je spróbujesz, na początku upewnij się czy koń nie ma problemu z ustępowaniem po linii przekątnej, lub ścieżce dookoła ujeżdżalni.
Zad na zewnątrz koła:
Ustaw przednie kończyny konia, żeby podążały po śladzie koła, a zad przesuń o 35 stopni na zewnątrz koła. Koń jest wygięty na lewo i tylko ma zad przesunięty w prawo. Jego przednie nogi poruszają się po oryginalnym kole, a zad zatacza większe koło.
Zad do środka koła:
Ustaw przednie kończyny, aby podążały po śladzie koła, a zad przesuń o 35 stopni do wewnątrz koła. Zmień ustawienie konia, tak aby patrzył na prawo, a zad przesuń w lewo, bliżej środka koła. Przednie nogi konia poruszają się po oryginalnym kole, natomiast tylnie zataczają mniejsze koła.
Powiększanie rozmiaru koła
W tym wypadki pomoce są nieco inne od wcześniejszych. W tym ćwiczeniu zamiast przesunąć łydkę za popręg, trzymaj ja na popręgu, z tego względu, ze łydka ma tutaj dwa zadania do spełniania: prosi konia by przesuwał się w bok, oraz aby wygiął się dookoła niej podczas ruchu. Zapamiętaj, że aby koń pozostał prostym na kole potrzebuje się wygiąć.
O tym aby koń szedł w bok informują go: siła, z jaka używasz łydki, siedzisz w kierunku ruchu, i z większą mocą wywierasz nacisk na zewnętrzne strzemię, patrzysz w kierunku, w którym chcesz się poruszać.
Aby utrzymać prawidłowe wygięcie końskiego ciała zgodnie z linia koła, to przód konia oraz zad są równoległe do łuku koła, lecz przód lekko wyprzedza i dociera wcześniej niż jego zad.
W celu zwiększenia wielkości koła użyj następujących pomocy: Jeżeli poruszasz się w lewo, koń pozostaje wygięty w lewo, a jego całe ciało przesuwa się na prawo, odchodząc od łydki, która pozostaje na popręgu.
na podstawie książki Jane Savoie
" Wszechstronne szkolenie koni" za zgodą wyd Galaktyka