Półparada cz 3

Jak wykorzystać półparady, jako pomoc do chodów zebranych?

Na początek wskażę różnicę pomiędzy półparadą  łączącą, a zbierającą.

Półparada zbierająca w pewnym sensie jest „większa" niż ta, która ustawia konia na wędzidle, większe oznacza to, iż koń musi w to włożyć więcej wysiłku, aby uzyskać zaangażowanie. Podczas półparady zbierającej prosimy konia o większe zaangażowanie, wysyłając jego zadnie nogi głębiej pod kłodę, tak, że koń niesie cały swój ciężar i jeźdźca, nie wykorzystując wędzidła, aby się podeprzeć. Także używa się inaczej wodzy zewnętrznej. Kiedy ustawało się konia na wędzidle wodza zewnętrzna miała za zadanie wodzy łączącej, a teraz jest wodzą zbierającą. Kiedy koń ustępuję przed wodzą zewnętrzną, na której powinnaś mieć zamkniętą dłoń, to stawy są głębiej zginane, zad opuszczony niżej, dzięki czemu ciężar ciała równoważy się i jego większość przechodzi na zadnie nogi.

Po zrobieniu każdej półparady zbierającej, trzeba lekko skrócić wodze, ponieważ ich długość decyduje o długości sylwetki ciała konia. Koń może usiłować z powrotem przenieść swój ciężar ciała na przód próbując „wyjąć" wodze z twoich dłoni, nie pozwól mu na to. Jeśli koń zorientuje się, że nie innej drogi ucieczki to nauczy się znajdować równowagę w krótszych granicach pomiędzy łydkami dłońmi jeźdźca.

Półparada łącząca jest połączeniem pomocy popędzających, zginających i wykorzystaniem wodzy zewnętrznej, lecz jej cel użycia jest inny. Półparada „łączy" zad z przodem konia. Podsumowując Półparada łącząca jest sumą zestawów pomocy: dosiadu, łydek popędzających konia do przodu i wewnętrznej wodzy wyginającej konia, zamkniętej dłoni na wodzy zewnętrznej, która podtrzymuje przed nadmiernym ruchem do przodu i zbytnim wygięciem szyi. Połączenie tych pomocy powinno trwać ok. trzech sekund, po czy powinno się je rozluźnić i odpuścić wszystkie sygnały.

Jak zastosować półparadę zbierającą?

Zastosują ją, dając taką samą pomoc przy użyciu dosiadu i łydek jakbyś prosiła konia o wydłużenie wykroku. Energia, którą wytworzysz dojdzie do zamkniętej zewnętrznej dłoni, koń powinien ją utrzymać w swoim ciele zamiast wykorzystać ją do wydłużenia wykroku, co powinno dać w rezultacie bardziej zebrany kłus.

Utrzymuj przez cały czas ten sam rytm i tempo kłusa, zamknij obie łydki i jednocześnie napnij mięśnie brzucha, użyj dosiadu w taki sposób jakbyś chciała wypchać siodło do przodu. Użyj dosiadu popychającego z ruchem posuwistym, ale w dół siodła tak, aby tylne kończyny konia wkroczyły głębiej pod kłodę.

 Podczas każdego przejścia od wydłużenia do kłusa proś konia przy pomocy, półparady o większy stopień samoniesienia się. Zrobisz to poprzez lekkie skrócenie wodzy i troszkę mocniejsze pomoce niż w przypadku ustawienia konia na wędzidle.

Za każdy razem używaj pomocy popędzających. Jeżeli ci się zapomni, to zamknięta ręka zewnętrznej wodzy przejmie całą energię w związku, z czym koń może się usztywnić na wędzidle, zablokować grzbiet i zacząć się dopychać zadnimi nogami z tyłu ciała. W innym wypadku może także nie angażować dostatecznie zadnich nóg podstawiając je głębiej pod kłodę i utraci rytm i tempo. Zawsze traktuj półparadę zbierającą dla zwiększenia impulsu i zaangażowania, a nie tylko przejęcia ruchu do przodu.

Za zgodą wydawnictwa Galaktyka

Jane Savoie

J.F