Dzierżawienie konia – jak dogadać się z drugą osobą?

Zakup konia, a także jego późniejsze utrzymanie, wiążą się ze sporymi kosztami. Nie każdy może sobie na to pozwolić, stąd w Polsce coraz większą popularnością cieszy się opcja dzierżawienia konia. Na czym to polega? To proste: dwie osoby umawiają się na wspólny zakup wierzchowca oraz po równo dokładają się do kosztów stajni. Taki układ może wypalić, ale tylko pod warunkiem, że od początku ustalicie klarowne zasady.

Podział kosztów

Już na samym początku współpracy trzeba się precyzyjnie dogadać co do podziału kosztów utrzymania konia. Wiele osób niestety tego nie robi, poprzestając na staropolskim „dogadamy się” – i z tego później biorą się konflikty. Najlepiej będzie ustalić, że każdy z dzierżawców co miesiąc przelewa stałą kwotę na konto stajni, której powierzono opiekę nad koniem. Możecie też opłacić usługę z góry za cały rok.

Rada

Jeśli nie znasz dobrze drugiego dzierżawcy (został on polecony przez stajnię), to nie wahaj się podpisać z nim umowy, w której zostaną precyzyjnie określone obowiązki obu stron, również w zakresie finansów.

Harmonogram dni jazdy

Tutaj również warto postawić na sformalizowanie zasad współpracy, aby nie dopuścić do sytuacji, w której dzierżawcy kłócą się o to, kto ma pierwszeństwo. Umówcie się, że np. Ty jeździsz w poniedziałki, czwartki i soboty, a druga osoba we wtorki, środy i niedziele. Koniecznie też podzielcie się obowiązkami socjalizacyjnymi, czyli dniami, w których trzeba odwiedzić konia, zafundować mu zabiegi pielęgnacyjne i po prostu z nim pobyć.

Co z kosztami leczenia?

To drażliwa kwestia, którą trzeba omówić już na samym początku. Może się oczywiście zdarzyć, że koń zachoruje czy też dozna kontuzji podczas jazdy – takie sytuacje są na porządku dziennym. Dlatego koniecznie porozumcie się w zakresie sfinansowania kosztów leczenia zwierzęcia.

Idealną opcją będzie założenie osobnego budżetu na wypadek takich sytuacji. Możecie np. umówić się, że co miesiąc każdy z Was wpłaca na specjalnie utworzone konto jakąś kwotę, która jest nienaruszalna. Te środki mogą być uruchomione dopiero w momencie, gdy trzeba będzie opłacić zakup lekarstw, przeprowadzenie zabiegu, rehabilitację etc.