Cofanie – jak prawidłowo wykonać i jakie to ma znaczenie

Cofanie jest ważnym elementem każdego szkolenia. Ustępowanie jest gestem uległości, lecz nie można zmuszać za wszelką cenę do cofania koni, które są niepokorne lub dominują w stadzie. Lepiej jest odwrócić uwagę takiego osobnika.

Cofanie w ujeżdżeniu jest swego rodzaju elementem gimnastycznym, gdzie koń jest rozluźniony w potylicy łopatce i grzbiecie. Jednym słowem koń musi być zrównoważony i przepuszczalny.

Rodzaje cofania

Cofanie zwykłe - polega na ustępowaniu od tyłu i tutaj powinna być ustalona nadrzędna pozycja jeźdźca w hierarchii między koniem a człowiekiem.

Cofanie ujeżdżeniowe - skłania konia, aby aktywniej podstawiał zadnie nogi pod kłodę i lepiej zginała stawy biodrowo-kolanowe. Aby osiągnąć taki efekt koń musi bez żadnych oporów przyjąć pomoce jeźdźca. Bardzo dobrym ćwiczeniem jest, aby uzyskać takie cofanie jest wielokrotne zakłusowanie a w miarę postępów zagalopowanie z cofania.

Cofanie, jako ćwiczenie trailowe - jest to cofanie pod jeźdźcem i w ręku, co ma na ulepszenie koordynacji ruchowej konia i wzmocnić zaufanie do człowieka. Celem tego ćwiczenia jest wyćwiczenie reakcji na najbardziej subtelne sygnały i uregulowanie precyzji działania łydek i dosiadu.

Różne rodzaje pomocy

Każdy styl jeździecki ma swój wariant, co do stosowania pomocy, jeżeli nie koliduje on z pomocami do innych ćwiczeń.

Najpowszechniejsza kombinacja jest następująca: koń zostaje ustawiony na wodzy, podczas kiedy jeździec popędza go łydkami w przód. Jeżeli miałby zamiar ruszyć do przodu musiałaby lekko oddać wodze, lecz tego nie robi. W tym wypadku większość koni zaczyna wkraczać zadnimi nogami pod kłodę. Jeżeli koń ruszy do tyłu nawet parę centymetrów powinno się natychmiast oddać wodze i go nagrodzić. Pokazać mu, że „o to mi właśnie chodziło". Lecz niestety nie wszystkie konie mogą zrozumieć to od razu. Niektóre potrzebują na to czasu i dużo cierpliwości z naszej strony. Zdarzają się także zwierzęta, które przy takich pomocach potrafią się wspinać(zależy, czego były uczone w przeszłości).

Innym rodzajem jest obciążenie(odchylenie miednicy, przemieszczenie ciężaru do tyłu) Tutaj możemy sprawdzić, który sposób nasz koń lepiej toleruje. Koń, który ma wrażliwy grzbiet, będzie preferował obciążenie. Ręką nie może działać do tyłu, lecz można podnieść rękę, co w dalszym szkoleniu powinno wystarczyć, jako pomoc do cofania.

Są także konie, które opanowały cofanie tylko z komendy głosowej podczas pracy z ziemi. Pod siodłem zwykle natychmiast reagują na komendę, i my możemy łatwiej wprowadzić pomoce łydkami.

Jeżeli koń podczas cofania jest spięty, chowa się za wędziło, potrząsa głową, napina mięśnie dolnej partii szyi, znaczy to, ze nie jest rozluźniony i gdzieś powstaje blokada.