Ogólne oznaczenia

Rasy koni - oznaczenia

Podstawowe rasy hodowane w czystości i używanymi do uszlachetniania innych ras to:
oo - koń czystej krwi arabskiej
xx - koń pełnej krwi angielskiej (tzw. folblut)
xxoo - koń czystej krwi angloarabskiej. Powstał ze skrzyżowania konia czystej krwi arabskiej z koniem pełnej krwi angielskiej.

Większość obecne hodowanych ras zalicza się do tzw. ras półkrwi. Koń półkrwi to potocznie taki, którego jedno z rodziców należy do jakiejś rasy, a drugie może nawet nie mieć określonego pochodzenia (np. półkrwi arab, półkrwi fiording itp.). W rozumieniu hodowlanym pojęciem tym określa się grupę koni charakteryzującą się odrębnym i ustalonym typem, choć czasami trudno w ich rodowodach doszukać się 50% krwi przodków, od jakich tę grupę nazwano. Rasy te powstają na bazie koni miejscowych, uszlachetnianych rasami czystymi. Oznaczane są one symbolami:
o - koń półkrwi arabskiej (np. schagya)
x - koń półkrwi angielskiej (np. furioso)
xo - koń półkrwi angloarabskiej (np. gidran)

W Polsce rozpowszechnione są następujące rasy półkrwi:

Najpopularniejsze rasy niemieckich koni półkrwi angielskiej spotykane w Polsce to:
trak. - koń trakeński
holszt. - koń holsztyński
han. - koń hanowerski
westf. - koń westfalski
old. - koń oldenburski

Innymi europejskimi rasami półkrwi angielskiej są:
sf - francuski koń wierzchowy
KWPN - holenderski koń gorącokrwisty
SBS, BWP - belgijskie konie gorącokrwiste

Inne pojawiające się ostatnio w Polsce rasy gorącokrwiste:
AQH - American Quarter Horse
PRE, andal. - koń andaluzyjski
fryz. - koń fryzyjski
lp - koń lipicański
kladr. -koń kladrubski

Wśród koni zimnokrwistych w Polsce wyróżnia się kilka typów (m.in. konie sokólskie, lidzbarskie). Obecnie oznacza się je jednym symbolem:
z - polski koń zimnokrwisty

Rasy koni prymitywnych i kuców oznacza się następującymi skrótami i symbolami:
hc - koń huculski
kn - konik polski
fd - koń fiordzki
hafl. - haflinger
kf - kuc feliński
DR, niem. wierzch. - niemiecki kuc wierzchowy
welsh, kuc wal. - kuc walijski
ah. P., kuc szetl. - kuc szetlandzki
ak, af - arabokonik, arabofiord

Dla każdej z uznanych ras związki hodowlane lub rasowe prowadzą księgi stadne. Za rasowe uważa się konie wpisane do tych ksiąg. Dla kuców i małych koni prowadzi się rejestr.

Palenia

Palenia to nic innego jak piętna wypalane na ciele konia. Pozwalają one bez trudu określić rasę. Jednak nie wszystkie rasy mają swoje znaki. Poniżej znajduje się sześć paleń popularnych niemieckich ras gorącokrwistych z opisem gdzie na koniu są wypalane, oraz wzory symboli polskich ksiąg stadnych.

 1. RASA HANOWERSKA; źrebięta-lewe udo, klacze z licencją-lewa strona szyi
2. RASA HOLSZTYŃSKA; źrebięta-lewe udo
3. RASA OLDENBURSKA; -lewe udo, palenie premiowe-prawe udo
4. RASA WESTFALSKA; źrebięta-lewe udo
5. RASA WIRTEMBERSKA; klacze zapisane do rejestru-prawe udo
6. RASA WSCHODNIOPRUSKA; źrebięta po uznanych ogierach i klacze z rejestru wstępnego i głównego-lewe udo

1. RASA ŚLĄSKA - księga wstępna i księga główna
2. RASA ZIMNOKRWISTA - księga wstępna i księga główna

3. SZLACHETNA PÓŁKREW - księga wstępna i księga główna
4. RASA MAŁOPOLSKA - księga wstępna i księga główna
5. RASA WIELKOPOLSKA - księga wstępna i księga główna
6. RASA HUCULSKA - księga stadna koni rasy huculskiej
7. KONIK POLSKI - księga stadna rasy konik polski

Także konie lipicańskie mają swoje palenia. Tu jednakże sprawa jest trochę bardziej skomplikowana. Lipicany do dzisiaj hoduje się w sześciu liniach męskich, zwanych od imion ogierów, które dały im początek: Pluto, Conversano, Maestoso, Favory, Neapolitano i Siglavy. Spośród nich tylko Siglavy nie był hiszpańskiego pochodzenia. Był to importowany w 1816 roku ogier arabski, a jego potomkowie są nieco lżej zbudowani niż przedstawiciele innych linii. Tak więc paleń jest sześć, w zależności od której lini wywodzi się źrebię.

 1. FAVORY

2. MAESTOSO
3. PLUTO
4. CONVERSANO
5. NEAPOLITANO
6. SIGLAVY

fotografia autorstwa Claudi Steininger