Koń arabski

Wszyscy doskonale o tym wiemy, że mają wielu miłośników. Niekiedy mówi się, że są to konie z „duszą” no i oczywiście ciekawą historią.

Zaczęło się wszystko Arabii, kiedy to Mahomet w VII wieku prowadził wojny religijne, na pierwszym miejscu stawiał swoja jazdę. W tym czasie hodowla tych wspaniałych koni stała na najwyższym poziomie i zaczęła się szybko rozwijać kiedy prorok nakazał dobrze traktować konie i pieczołowicie je hodować.

Mahometa i konie opiewa wiele legend. Do najbardziej znanych zalicza się legenda o pięciu klaczach. Mówi ona, że po bitwie prorok wypuścił swoje konie do wodopoju, aby mogły zaspokoić pragnienie. Kiedy konie odeszły, nagle pojawiły się kolejne oddziały wroga. Mahomet zawołał swoje konie, ale wróciło tylko pięć klaczy, które porzuciwszy wodę przyszły aby stanąć do walki. Zostały one potem założycielkami słynnych rodzin koni arabskich. Tak mówi legenda, a miłośnicy tej rasy są bardzo przywiązani do takich legend.

Nie przypadkiem w legendzie jest mowa o klaczach. Beduini wyżej od ogierów cenili klacze, ponieważ uważali je za bardziej wytrzymałe i odporne. Arabowie potrzebowali koni silnych i wytrzymałych. Araby w swojej ojczyźnie często długo musiały obchodzić się bez wody i paszy do tego pokonując długie trasy.

Koń dla Beduina zawsze oznaczał możliwość przemieszczania się, bogactwo i siłę. Wielu Beduinów wręcz ubóstwiało swoje wierzchowce. Szejk znał dokładnie pochodzenie swoich klaczy, oznaczało to, że pamiętał setki imion ich przodków. Klacze mieszkały w namiocie swojego pana i były traktowane jak członkowie rodziny. W skutek tak bliskiego kontaktu z człowiekiem koń arabski przejawiał wyjątkową gotowość do współpracy z człowiekiem.

Koń czystej krwi arabskiej – charakterystyka

Wysokość: Około 150 cm

Eksterier: Bardzo elegancki, zgrabny, w formacie kwadratu: mała głowa, często o szczupaczym profilu.

Maść: Najczęściej siwa i gniada, rzadziej kasztanowata i kara.

Pochodzenie: Kraje arabskie

Warto wiedzieć:
Wytrzymałe konie na długie dystanse, należy do najstarszej rasy na świecie, wrażliwy i bardzo przywiązany do człowieka. Rasa ta była używana do tworzenia iuszlachetniania wielu innych ras. Łatwo nimi kierować używając najłagodniejszych pomocy, ale na ostre traktowanie reagują paniką. Doskonale nadają się do rajdów. Arabów używa się do uszlachetniania innych ras. Często jednak mieszańce w pierwszym pokoleniu maja zbyt wybujały temperament.

Justyna Talaśka
Tekst na podstawie książki Christiane Gohl "Konie i kuce"