Rasa pochodzi os kłusaków norfolskich, które uzyskano na początku XVIII w, używając arabów i ogierów Yorkshire. Farmerzy użytkowali go jako konia wierzchowego i zaprzęgowego. Do uszlachetnienia tych koni używano koni pełnej krwi angielskiej. W roku 1883 została utworzona księga stadna tej rasy, która początkowa nazywana była kłusakiem angielskim. Potem zdecydowano się na nazwę Hackney.
Na przełomie wieku, ta rasa była bardzo popularna w całej Europie. Konie te hodowało głównie do drogich ekwipaży, ważną rolę odgrywała wysoka akcja kończyn, lecz w związku z tym tracono na szybkości. Po pojawieniu się samochodów, konie te zaczęto używać tylko do pokazów i zawodów.
W Europie konie tej rasy hoduje się głównie w Holandii i Wielkiej Brytanii, jaki i także można jest spotkać w USA i Kanadzie.
Powstała także „miniaturka" która wywodzi się z Anglii. Pewien hodowca z zachodniej Anglii na początku xix wieku zaczął krzyżować hackneye z kucami Fell. Źrebięta pochodzące od takich koni zachowywały charakter swoich większych przodków.
Kuc Hackney szybko został uznany za nową rasę i stał się popularny. Lecz jest używany głównie do zaprzęgów, ponieważ dzieciom ciężko jest wysiedzieć jego kłus. Obecnie hodowlę prowadzi się z Holandii, USA, Wielkiej Brytanii, Kanadzie i RPA.
Charakterystyka
Wysokość 150-160 cm, kuce 122-142 cm
Eksterier: Koń z wysoką akcją kończyn w kłusie, szlachetną głową i pieką szyją
Maść: Wszystkie maści podstawowe
Pochodzenie: Wielka Brytania
Ciekawostka: Koń idealny do zaprzęgu, chętnie używany do zawodów w powożeniu.
J.F
Foto wikipedia