Cechy chodów

Możemy rozróżnić chody naturalne i sztuczne. U koni, które żyją na wolności do naturalnych chodów wliczamy: stęp, kłus, galop i cwał. U niektórych występuje także inochód. Na świecie są także rasy koni, które poruszają się różnymi rodzajami np. töltu. Chody sztuczne, są chodami wyuczonymi.

Z kończyn tylnych pochodzi siła napędzająca. Zadaniem kończyn przednich jest podtrzymanie przedniej części ciała, jak i także nadanie kierunku. Czynnik który decyduje o pojęciu ruchu jakiejkolwiek kończyny jest środek ciężkości. Przyjmuje się, że u konia w pozycji stojącej znajduje on się na wysokości linii poprowadzonej przez staw barkowy. Zależnie od płci, typu i cech osobniczych konia środek ciężkości znajduje się na trzonie 9-14 żebra. W ruchu przesuwa się on w zależności od położenia głowy i szyi zwierzęcia. Kończyny przednie dźwigają ok. 3/5 masy ciała (53-62%).

Podstawową jednostką chodu jest krok. Jego długość stanowi odstęp pomiędzy dwoma kolejnymi śladami tej samej kończyny, jest to odległość wyznaczona przez kończynę w fazie unoszenia. Możemy także rozróżnić drugą fazę kroku, czyli podparcie.

Można także podzielić to na etapy:

• Etap pierwszy - zetknięcie się kopyta z podłożem
• Etap drugi - spoczynek kończyny na podłożu
• Etap trzeci- oderwanie kończyny od podłoża.

Górny koniec odcinka przejściowego kończyny zatacza regularny łuk. Najniższe punkty można zaobserwować w momencie zetknięcia się kończyny z podłożem i w chwili rozpoczęcia fazy unoszenia. Najwyższy punkt łuku obserwujemy, kiedy obarczona kończyna ustawiona jest prostopadle do podłoża i maksymalnie obciążona.

Prawidłowość chodów najlepiej jest zaobserwować oceniając konia prowadzonego stępem i kłusem po trójkącie równobocznym, którego wierzchołek jest skierowany w stronę oceniającego. W takich momentach możliwe jest obserwowanie konia idącego po prostej kolejno z tyłu, boku i przodu. Chody można także oceniać, kiedy zwierzę porusza się po prostej.

Koń powinien być prowadzony na długich wodzach z jego lewej strony. Na zakrętach o szerokich łukach prowadzący wraz z koniem skręcają w prawo, czyli na zewnątrz. Jeżeli zakręcałoby się do wewnątrz spowoduje to obrócenie przodu konia na obciążonej kończynie  przedniej konia co może doprowadzić do tzw. spleczenia - uszkodzenia mięśniozrostu łopatki z żebrami. W trakcie oceny chodów należy zwrócić uwagę na sposób przenoszenia kończyn, regularność oraz wydajność chodów.

J.K