Comtois

Początkowo był to lekki koń pociągowy, później w czasach Cesarstwa,służył pod siodło dragonom, ciągnął artyleryjski jaszcze i wozy. Znakomita reputacja jaką się cieszył, miała dla niego fatalne skutki, bowiem wojskowe rekwizycje omal nie doprowadziły do całkowitego wytrzebienia rasy. Około 1850 roku zapotrzebowanie na konie było w Comté tak ogromne, że mniejscowe klacze krzyżowano z ogierami bretońskimi i perszeronami. Spowodowało to tak dalece posuniętą degradację rasy, że do jazdy wierzchem używano już tylko ogierów ardeńskich.

Za sprawą już chyba tylko "cudu" - dopływu orientalnej krwi, sprawiono, że comtois, chociaż zmieniony, odzyskał dawne walory, a przede wszystkim żywotność. W 1919 r. powołano syndykat hodowlany i otworzono księgę stadną.

Charakterystyka:

Wysokość: ok. 150 - 160 cm