Maść srokata i tarantowata

Inne ciekawe i malownicze maści to srokata(łaciate) i tarantowata(nakrapiane). Łaciate i nakrapiane konie są szczególnie poszukiwane przez jeźdźców w stylu westernowym.

Hodowla tych koni także nie jest łatwa sztuką. Wielu amatorów srokaczy, którzy od swojej klaczy jednolitej maści chcieliby uzyskać srokatego źrebaka i przebyli w tym celu daleką drogę do srokatego ogiera, będzie rozczarowanych. Kiedy ktoś chce koniecznie dochować się srokatego przychówku, powinien kupić klacz rasy, w której występuje ten rodzaj umaszczenia, np. Paint Horses, czyli srokate konie wykorzystywane do jazdy w stylu westernowym. Amatorzy koni tarantowatych powinni szukać materiału hodowlanego wśród koni Appaloosa i Knabstrup. Konie Pinto to amerykańskie odpowiedniki srokaczy. Nie jest to rasa, lecz określenie koni o charakterystycznym umaszczeniu.

 

Ze względu na fakt, iż maść srokata może być rezultatem działania aż czterech różnych genów, to i obszary bieli mogą przybierać rozmaite kszatły i występować na zróżnicowanych fragmentach ciała. Wszystkie z tych genów są dominujące, wiec już ich pojedyncza kopia wywołuje efekt maści srokatej. W zależności sposobu dziedziczenia, warunkującego określony wzór maści srokatej wyróżniamy:

Tobiano- jest wynikiem dziedziczenia przynajmniej heterozygotycznego układu genu Tobiano który powoduje powstanie białych plam o regularnych brzegach przechodzących przez grzbiet. Głowa, szyja, pierś i podbrzusze pozostają przy tym najczęściej maści zasadniczej. Na kończynach pojawiają się długie odmiany, a grzywa i ogon posiadają często włosy obydwu odcieni.

Overo- wynika z wpływu genu Frame (Fr) i charakteryzuje się plamami o postrzępionych brzegach, obejmujących boki konia, podbrzusze i fragmenty szyji, ale nie przechodzących przez grzbiet. Na głowie pojawiają się często duże odmiany, ale kończyny pozostają maści zasadniczej.

Tovero- jest efektem wystąpienia u jednego konia dwóch powyższych genów srokatości i charakteryzuje się połączeniem obu wzorów.

Sabino- w wyniku dziedziczenia genu Sabino(Sb) obszary białej sierści obejmują najczęściej głowę, podgardle, podbrzusze i nogi. Krawędź plam może być dość niergularna, a i często pojawiają się na bokach konia obszary sierści mieszanej.

Splash White- jest wzorem genu Splash(Sp) na świecie i przedstawia białe plamy o regularnych brzegach, rozmieszczone nie tylko na głowie, podgardlu i nogach, ale rozciągające się także na dolną część tułowia tak, iż obszor maści zasadniczej przebiega jedynie od uszu, przez szyję i grzbiet do ogona.

srokaty galopujący koń to Jutlandia zdjęcie Autorstwa Aleksandry Wianeckiej

M.G