Z życia kuca - 15.05.2011
Dzisiaj chociaż to była niedziela ,wiele pracy włożyliśmy by wyszczotkować z zimowej sierści naszego Gringa. Był bardzo spokojny i widać zadowolony bo bez sprzeciwu pozwolił zrobić sobie tapir na białej grzywie, lekko ją przyciąć i wyszczotkować skąpy ogon. Napisałam skąpy, bo jakiś czas po pamiętnej ucieczce do lasu za namową znajomych usilnie staraliśmy się sprowadzić kucowi kogoś do towarzystwa.Z psem Benem nie przypadli sobie do gustu, królik który parę godzin przebywał z koniem pewnie byłby zalizany na śmierć, więc by umilić kucowi życie i uraczyć go świeżą wiosenną trawą, oddaliśmy go na dwa miesiące znajomemu rolnikowi który kupił młodą kozę .Koza i kuc szybko się polubili, a za parę dni pojawiła się w gospodarstwie druga koza tylko, że z rogami. Cała trójka zżyła się niesamowicie, a gdy przyszedł czas rozstania i Gringo zapięty na linkę był uszykowany do drogi i zrobił parę kroków poza bramą, rozległo się donośne beczenie kóz, które zatrzymało Gringa.
Wydawało się, że cała trójka rozpłacze się zwierzęcymi łzami, a tęskne spojrzenia jakie kozy rzucały na konia i kopytkami forsowały bramę ujęły nas bardzo.Nikt by nie pomyślał, że po dwóch miesiącach do naszego gospodarstwa sprowadzą się jeszcze dwie kozy, które zapewne podzieliłyby los innych kóz. Pewnie wyglądało to bardzo komicznie gdy karawana składająca się z dwojga dorosłych ludzi, dwojga dzieci, dwóch kóz i jednego kuca, maszerowała przez drogę. Kozy nie były uwiązane, ale widocznie starczyło im niezmierne przywiązanie do Gringa bo krok w krok podążały za niedawno poznanym towarzyszem. Taka sytuacja jest do dzisiaj i tylko Gringo po każdej zimie ma kikutowaty ogon, bo sierść pewnie z nudów lub z przyjemności ogryzają mu Monika i Baśka bo tak mają na imię pstrokate kozy.Sądzę jednak, że Gringo lubi takie pieszczoty bo nie protestuje i tyłem ustawia się do swoich współlokatorek, mimo że nietypowa długość ogona szpeci mu sylwetkę.
"myszonek"
