Rozpoznawanie wieku po zębach

Wiek poznaje się po zębach siecznych. Koń ma w każdej szczęce po 3 pary siekaczy. Środkową nazywamy cęgami, następną średniakami, a zewnętrzną okrajakami. Oprócz tego koń posiada jeszcze 24 zęby trzonowe i 4 kły (występują u wałachów i ogierów). Koń do 2, 5 roku posiada wszystkie siekacze mleczne. Ząb mleczny jest dość łatwo odróżnić od stałego: ząb mleczny ma kształt kieliszkowaty i jest biały, a ząb stały jest bardziej wydłużony i żółtawy. W wieku 2, 5 roku wypadają cęgi mleczne i na ich miejsce pojawiają się stałe, które w wieku 3 lat wyrównują się z resztą uzębienia. Koń 3, 5 roczny traci średniaki mleczne, a w wieku 4 lat posiada już stałe średniaki. Po 5-ciu miesiącach, czyli w wieku 4, 5 roku wypadają mleczne okrajaki. Koń w wieku 5-ciu lat ma już wszystkie siekacze stałe. Na powierzchniach trących są wygłębiania nazywane rejestrami. Od tego czasu poznaje się wiek po ścierani się rejestrów. Koń 6-letni ma starte rejestry na cęgach dolnej szczęki, 7-letni na średniakach, 8-letni na średniakach i okrajakach, 9-letni ma starte rejestry na cęgach górnej szczęki, 10-letni na średniakach, a 11-letni na okrajakach. Następnie poznaje się wiek po zmianie kształtu powierzchni trącej siekaczy, która staje się okrągła i wskazuje na lata 12-14 na dolnej szczęce i 15-17 na górnej szczęce. W następnych latach kształt staje się trójkątny i wskazuje lata kolejno 18-23, i kształt podłużnie owalny w wieku 24-29.

Dokładnie wiek można określić od 5 lat, przy ścieraniu się rejestrów można się pomylić o rok. Kiedy mamy do czynienia z końmi starszymi, to wiek poznaje się poprzez kształt powierzchni trącej zębów, zwłaszcza u koni powyżej 20-tego roku życia trudno jest określić wiek i można pomylić się nawet o parę lat.

J.K